هدف این مقاله مقایسه بین مدیریت اسلامی و مدیریت رایج و معمول است. به منظور نیل به این هدف دو سوال پژوهشی مطرح می شود: سوال اوّل: تفاوت پیش فرضها، پیش نیازها و زمینه های اساسی مدیریت اسلامی و مدیریت رایج و معمول چیست؟ سوال دوّم: تفاوت مدیریت اسلامی و مدیریت رایج و معمول چیست؟ نوع این تحقیق بنیادی – کتابخانه ای و روش آن نظری- تحلیلی است. ابتدا به منظور پاسخ به سوال پژوهشی تفاوت معرفی انسان از دیدگاه اسلام و دیگر مکاتب به اختصار بیان می شود؛ سپس سازمان از دیدگاه مدیریت رایج و مدیریت اسلامی معرفی خواهد شد. به منظور پاسخ به سوال پژوهشی دوّم و مقایسه مدیریت اسلامی و مدیریت رایج و معمول، موارد زیر مطالعه می شوند: الف) مقایسه مفاهیم مدیریت و رهبری رایج و معمول با مفاهیم مدیریت اسلامی؛ ب) مقایسه اهداف مدیریت رایج و معمول با اهداف مدیریت اسلامی؛ پ) مقایسه ماهیت مدیریت رایج و معمول با ماهیت مدیریت اسلامی؛ ت) مقایسه اصول مدیریت رایج و معمول با اصول مدیریت اسلامی؛ ث) مقایسه ویژگیهای مدیران معمول و مدیران اسلامی؛ ج) مقایسه اجمالی مدیریت اسلامی و مدیریت رایج و معمول.

هدف از این نوشتار مقایسه کار ارزشیابی در مدیریت اسلامی و مدیریت متداول است. به منظور نیل به این هدف، دو پرسش پژوهشی مطرح می گردد: پرسش اول – آیا در اسلام ارزشیابی وجود دارد یا خیر؟پرسش دوم – تفاوت ارزشیابی در اسلام و ارزشیابی در مدیریت متداول چیست؟برای پاسخ به دو پرسش پژوهشی مذکور، دو فرضیه عنوان می شود که عبارتند از: فرضیه اول – با استناد به دلایل مختلف، ارزشیابی در اسلام به طور جدی مطرح است. فرضیه دوم – ارزشیابی در اسلام با ارزشیابی متداول تفاوتی آشکار دارد؛ از جمله توجه به حسن فاعلی به جای توجه به حسن فعل. نوع این تحقیق (بنیادی – کتابخانه ای) و روش آن (نظری – تحلیلی) می باشد. ابتدا به منظور تأیید فرضیه اول به پنج دلیل زیر استناد می شود: دلیل اول: براساس اصول فطری و تکوینی انسان با توجه به داشتن هدف، عقل، وجدان و فطرت الهی و وجود رقیب و عتید، دو فرشته ای که در سمت راست و چپ انسان مراقب اعمال آدمی است، به طور دقیق اعمال را می نویسند؛ بنابراین انسان کارهای خود را ارزیابی می کند و به سوی خیر و کمال گام بر می دارد. دلیل دوم: با توجه به اصل اعتقادی معاد که روز حسابرسی است و با در نظر گرفتن امر به معروف و نهی از منکر که از فروع دین اسلام است، ارزشیابی عنصر جدایی ناپذیر از شریعت اسلام است. دلیل سوم: با توجه به اصل امتحان و آزمایش که سنت الهی و عامل تکامل انسان است. تمام بندگان بدون استثنا در معرض آزمایش و امتحان الهی قرار دارند و اصولاً فلسفه مرگ و زندگی، امتحان و آزمایش است.دلیل چهارم: توجه به آیات متعدد قرآن کریم و احادیث فراوان در مورد امتحان، بلا، فتنه، میزان و محاسبه که با صراحت، وجود امتحان و آزمایش اعلام گردیده است. دلیل پنجم: توجه به پیامهایی که در نهج البلاغه، در قالب خطبه ها، نامه ها و حکمت ها در مورد ارزیابی و نظارت در مدیریت اسلامی آمده است. سپس، برای تأیید فرضیه دوم، ابتدا مفاهیم مختلف ارزشیابی، اهداف و ملاکهای ارزشیابی و شیوه های آن در مدیریت متداول و اسلامی مقایسه و تفاوت آن بیان شده است. در پایان، تفاوت ارزشیابی در اسلام و ارزشیابی متداول، از نظر حسن فعل و حسن فاعل و تفاوت مفهوم علم و شناخت، هدفهای رفتاری و هدفهای غایی و محدودیتهایی که در ارزشیابی متداول از نظر (زمانی – مکانی) و تبعیت از مصالح سیاسی، اقتصادی و اجتماعی وجود دارد و پیوسته خطاهای فراوانی که در کمین شیوه ارزشیابی متداول وجود دارد ولی در ارزشیابی اسلامی وجود ندارد. مورد بررسی قرار می گیرد که نتیجه آن است که بر اساس میزان عدل الهی ارزشیابی ذره ای کم یا زیاد نمی شود در حالی که ارزشیابی های متداول، مصلحت گرایانه و سازشکارانه هستند و در بیشتر مواقع در آنها رابطه بر ضابطه حاکم است و به جای در نظر گرفتن تفاوتها، تبعیض صورت می گیرد.

شناخت صحیح از انسان و جایگاه وی در نظام هستی و بازتحلیل درست از تعاملاتی که توسط او در سطوح مختلف ایجاد می شود، نیازمند دست یازیدن به سطوح بالاتری از معرفت است که توسط آموزه های متقن وحیانی حاصل می شود. هدف: هدف این تحقیق، ترسیم هویت وجودی انسان الهی با استفاده از نظریه های جدید پیرامون انسان شناسی بود. روش: در این مقاله نخست به روش تحقیق کیفی، تفسیر انسان به انسان با نگرشی ذاتی به نوع انسان، به شناخت ابعاد وجودی انسان الهی پرداخته شد. سپس با تحلیل داده مضمون، مطالعه تطبیقی مدیریت منابع انسانی با تاکید بر مبانی انسان شناسی مکاتب مدیریت غربی و اسلامی صورت گرفت. کدگذاری منابع مورد مطالعه با نرم افزار Quirkos انجام شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد با وجود اختلافات شدید در بعد هستی شناسی دو جریان و جهان بینی نشیت گرفته از آن، در بعد رفتاری و عملکردی شباهتهایی بین این دو رویکرد وجود دارد.

مقالۀ پیش‎رو به‎دنبال واکاوی الگوهای بنیادین مدیریت مدرن و ارائۀ الگوی تطبیقی مدیریت اسلامی بر پایۀ مبانی جهانی فلسفۀ مدیریت می‎باشد. بدین‎منظور، ابتدا الگوی جهانی تولید پارادایم مدیریتی تبیین و سپس مبانی اسلامیِ مترتب بر آن تطبیق داده شد تا الگوی تطبیقی خاص مدیریت اسلامی به دست آید. در طول مراحل تحقیق ابتدا پارادایم‎های فلسفی مدیریت مدرن از درون منابع بین‎المللی استخراج و دسته‎بندی شد. یافته‎های این دسته‎بندی نشان می‎دهد که پیش‎فرض‎های پارادایمی هستی‎شناختی[1] و معرفت‎شناختی[2] به‎طور مشترک در بیشتر مکاتب مدیریت وجود دارد و مبنای تفکیک مکاتب مختلف مدیریتی از یکدیگر می‎باشد. همچنین، این دسته‎بندی سیستماتیک می‎تواند به استخراج یک الگوی جامع جهانی برای تولید پارادایم مدیریت بینجامد. روش تحقیق در پژوهش پیش رو از نوع تطبیقی است. مطالعۀ تطبیقی درحقیقت نوعی روش بررسی است که پدیده‎ها را در کنار هم قرار می‎دهد و به‎منظور احصاء نقاط افتراق و تشابه، آنها را تحلیل می‎کند. براساس این، به‎طور تطبیقی مبانی هستی‎شناختی و معرفت‎شناختی اسلامی در الگوی پارادایمی قرار داده شد و الگوی پارادایمی خاص مدیریت اسلامی استخراج گردید. این الگو مبتنی بر هستی‎شناختی خلقی−ربوبی و معرفت‎شناختی الهی−تئوئیستی شکل می‎گیرد.

تبلور موضوع اخلاق و شرایط حاکم برآن در همه دنیا سالها است مطرح شده، اما با موانعی برای انجام اصول اخلاقی در محیط پروژه همراه بوده است. مدیریت یک پروژه بزرگ، متوسط و کوچک، مدیران پروژه مجبورند بطور مداوم با اصول با اخلاق مرتبط باشند. هدف این مقاله معرفی مدلهای تطبیقی اخلاق و علم مدیریت، شناسایی معیارها، و بیان نقش نحوه مدیریت تصمیم سازیها و اصول حاکم بر ارزشهای اجتماعی پروژه معرفی شود. علم مدیریت به دلیل ماهیت استراتژیک آن در کمک به تصمیم گیری در حوزه انسانی نسبت به سایر علوم از اهمیت در تصمیم گیری و لزوم رعایت اصول اخلاقی در آن، روشهای تجزیه و تحلیل مسائل اخلاقی مطرح در خاصی برخوردار است زیرا در هر تصمیم در این حوزه میتواند بر اقشار مختلف جامعه، محیط و طبیعت اثر گذار باشد. تصمیم گیری در حوزه علم مدیریت بدون توجه به مولفه های اخلاق و مسئولیت اجتماعی واقع بینانه نیست. به لحاظ مهم بودن اخلاق در همه حوزه ها(دانش و مهارت)باید به این نکته اشاره کرد که افرادی شاغل در سمت مدیریتی پروژه ها بچشم میخورد، که درک مناسبی از اهمیت اخلاقی حرفه ای در قبال سرپرستی کارکنان نداشته، آنرا شعار، نه بعنوان معیار سنجش تلقی مینمایند. رهبری و مدیریت صحیح منوط به حفظ و توسعه ارزشهای اخلاقی، انسانی، توسعه فرهنگ و بالندگی سازمانی و شایسته سالاری در حیطه عملکردی در پروژه ها است. این تحقیق کاربردی محسوب شده، که از نوع روش آمیخته و تلفیق روشهای کتابخانه ای، روش فراترکیب، همچنین روش مدل تطبیقی نگارش شده است.

این مطالعه به منظور ارزیابی اثر تیوسولفات­های پتاسیم (KTS®) و کلسیم (CaTs®) بر ویژگی­های شیمیایی خاک، رشد برگ و عملکرد گل و بنه­های دختری زعفران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان تربت حیدریه در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا شد. تیمارها شامل T1: مدیریت رایج کشاورز، T2: T1+40 لیتر در هکتارKTS  طی سه نوبت،  T3: T1+20 لیتر در هکتار KTS  طی سه نوبت، T4: T1+ 40 لیتر در هکتارKTS  طی سه نوبت+ 50 لیتر در هکتار CaTs طی چهار نوبت، T5: T1+40 لیتر در هکتارKTS  طی سه نوبت+100 لیتر در هکتار CaTs  طی دو نوبت و T6: T1+40 لیتر در هکتار KTS  طی سه نوبت+67 لیتر در هکتار CaTs طی سه نوبت بودند. نتایج در سال دوم نشان داد که اثر کاربرد کودهای KTS و CaTs بر بیشتر شاخص­های گل، برگ و بنه­های دختری زعفران و خصوصیات شیمیایی خاک معنی­دار بود. حداکثر و حداقل وزن خشک کلاله و تعداد و وزن خشک بنه­های دختری برای T6 (بترتیب با 87/0 گرم در متر مربع و 7950 و 1865 بنه دختری بر متر مربع) و T5 ( بترتیب با 32/0 گرم در متر مربع و 24579 و 7859 گرم بر متر مربع) مشاهده شد. مصرف KTS و CaTs  موجب کاهش شاخص واکنش و افزایش هدایت الکتریکی، نیتروژن کل، فسفر قابل دسترس و پتاسیم قابل دسترس خاک گردید. بر این اساس، استفاده از تیوسولفات­های پتاسیم و کلسیم برای دستیابی به تولید پایدار زعفران به ویژه در مناطق خشک و نیمه­خشک توصیه می شود.